ദു:ഖം കവിത


"ആത്മാവിനുള്ളിലെരിയുമരഗ്നിയില്‍
കരിച്ചുണക്കുവാനാവാത്ത ദു:ഖമായ്
ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു നോവിന്‍റെ ചീളുകള്‍
കണ്പീലി തന്നില്‍ തിളങ്ങും കണങ്ങളായ്‌..... "


ഒരു മഴക്കാറായി വിരുന്നു വന്നെത്തി
വസന്തമീവഴി അകന്നു പോകവേ
മറന്നു പോകുവാന്‍ കൊതിച്ചു രാത്രിയില്‍
സ്വപ്നമായ് വന്ന പ്രണയ തീഷണയെ
അടര്‍ന്നു വീണെങ്കില്‍ ഈ മഴത്തുള്ളികള്‍
ഹൃദയത്തിന്‍ മാന്തോപ്പില്‍ എന്ന് നിനച്ചുഞാന്‍


Comments

Post a Comment